در این مطلب به نکاتی در مورد برنامه های کرک نشدنی و بسیار پیشرفته پرداخته میشود.شما میتوانید برای خواندن قسمت اول این برنامه به
این لینک مراجعه کنید
3.برنامه نویسی با سیستم پردازش مجازی(Virtual Proccesing System)
پردازش مجازی نوعی سیستم برنامه نویسی برای دور نگه داشتن فایل اجرایی به شمار میرود.در این متد یک فایل سرور خاص که توانایی برسی فایل اصلی را دارد برای برنامه نوشته میشود.در این حالت وقتی برنامه کامپایل میشود برنامه سرور را در یک محل نامشخص از داخل خود خارج میکند و سرور را اجرا میکند و سرور فایل برنامه ی اصلی را برسی و آن را تحت اجرا در می آورد.در این حالت به جای این که فایل اجرایی برنامه در درسترس باشد یک فایل سرور ساده وجود دارد که در حال اجرای فایل اصلی است.این روش به برنامه های جاسوسی کمک میکند تا تمرکز سیستم های آنتی ویروس را به سوی سرور هدایت کند و به دلیل این که سرور که فایل را اجرا میکند از نطر امنیتی هیچ ایرادی ندارد حتی اگر فایل مخربی هم در حال اجرا باشد آنتی ویروس آن را شناسایی نخواهد کرد.این روش در ویروس های معروفی مثل استاکس نت و جی 12 استفاده شده بود.
4.کد گزاری 2 لایه ای
یکی از بهترین روش های نوشتن برنامه های کرک نشدنی کد گزاری 2 لایه ای میباشد.سیستمی ساده اما با کاربرد های فراوان.همان طور که در
قسمت اول این مطلب به روش کور کردن سورس برنامه های دات نت اشاره کردیم باید بدانید که شرکت های آنتی ویروس و کرکر ها برای بازکرداندن سورس شما به حالت واقعی آن از سیستم های معکوس این برنامه ها استفاده خواهند کرد تا برنامه ی شما را به حالت واقعی بازگردانند.اما برای این که احتمال این مساله خیلی کم شود از سیستم کد گزاری 2 لایه ای استفاده میشود.این متد امکان کرک شدن برنامه را به 5 درصد میرساند.در این روش ابتدا برنامه را یک بار با برنامه های Obfuscator به صورت Printable characters (کاراکتر های قابل مشاهده مثل اعداد و حروف) کد گزاری میکنند و سپس با یک برنامه ی Obfuscator دیگر آن را به صورت Unprintable Characters (کاراکتر های غیرقابل مشاهده مثل شکل ها) کد گزاری میکنند.این روش کمک میکند که برنامه به شدت از نظر امنیتی پیشرفت کند.
این مطلب ادامه دارد....
